വീണ്ടും ...?

പോയകാലങ്ങൾ മറക്കാം , നമുക്കിനി

പോകുവാനുണ്ടേറെ ദൂരം ...

ദുഃഖഭാണ്ഡങ്ങൾ അഴിയ്ക്കാം, പഴിക്കാതെ

കണ്ണുനീരാറ്റിലൊഴുക്കാം.

ആശയത്തേക്കാൾ മുനയുള്ളൊരായുധം

മൂശയിൽ തീർക്കുവാനാകാ...

ആയിരം വട്ടമിതു ചൊല്ലി എന്നാകിലും

ആയുധപ്പുരകളതു ബാക്കി !

അച്ഛന്‍റെ വിങ്ങൽ, അമ്മതൻ കണ്ണീർ,

വൈധവ്യദു:ഖം, ചിരിക്കുന്ന ബാല്യം ..

മുഖങ്ങൾ മാറുന്നു , ഇടങ്ങൾ മാറുന്നു ,

പകപോക്കലിൻ നിണക്കഥ മാറിടാതെ .

ആരുടെ ശാപം ? ഏതു പ്രാരാബ്ധം ?

ഏതു ദുഷ്കർമ്മഫലശിഷ്ടമീ ദൃശ്യം ?

" ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു "

കേട്ടൊ,രുടജാങ്കണം കുരുതി നിലമാകെ ,

കണ്ണിന്നു കണ്ണെന്ന നീതി, നിലയ്ക്കാത്ത

കണ്ണൂനീർക്കടലിൽ ചുവപ്പായ് പരക്കെ ,

തിരയുന്നു, വെടിയേറ്റു വീണൊരാ ഗാന്ധിയെ,

തിരികെ വിളിക്കുക, കാലമെ കനിയുക.